Taksi

Zo hadden de mensen haar genoemd die haar 'gevonden' hebben. Ja, je leest het goed, onze lieve Wisky is weer terug!!!!! Hiep hoi, ik kan mijn geluk niet op ;oD Maar wat een verhaal weer... Gisterenavond was ik naar de 'weegbrug'. Zo noemt mijn lieve wederhelft het als ik naar mijn wekelijkse uitje van de Weight Watchers ga (de grapjas). Toen ik thuis kwam was hij buiten. Achter de tuin in de struiken aan het zoeken naar Wisky. Ik wilde er liever niet bij zijn, zo wilde ik me haar niet herinneren. Maar hij kwam thuis en nam me mee naar computer. Daar was een mail voor mij met de volgende foto's:

Hij was dus de struiken aan het uitkammen toen er iemand voorbij liep. "Heb je laatst misschien een poesje hier gezien?" vroeg hij. Ja hoor, dat had hij. Zo heeft Wisky dus het hele weekeinde bij mensen thuis gezeten. Ze hadden Wisky zien zitten, gewoon achter onze eigen achtertuin nota bene! En als je een poesje ziet zitten die het fijn vindt om aangehaald te worden, dan neem je die mee naar huis. Want dan zal ze wel verdwaald zijn. Heel gewoon allemaal. Ik klink misschien een beetje cynisch, maar dat ben ik ook. Sterker nog, ik ben bloedlink op het moment!! Geloof me, ik ga er van uit dat de mensen (die hier gewoon achter ons wonen) alleen maar goede bedoelingen hebben gehad hoor. Kijk maar eens naar foto 2, wat een 'lekker' rond buikje ze daar heeft. Wisky is erg mager. Ze is oud en oude katjes zijn vaak erg mager. Ze krijgt gewoon haar voer en ze is kerngezond. Nu staat haar buikje strak gespannen en puilt aan alle kanten uit. Een kat zal van nature eten 'tot hij er bij neer valt' want je weet maar nooit wanneer je weer een prooi te pakken krijgt. De mensen hebben zaterdag de dierenambulance gebeld met de melding dat ze een jong katje hadden gevonden. Dat had de mevrouw van de ambulance ook wel gezegd tegen mij, maar ja, Wisky is niet jong. Als kenmerken had ik doorgegeven dat Wisky een erg klein katje is en dat ze mager is. De mensen hebben hun kinderen beloofd dat als 'Taksi' na 2 weken niet opgehaald zou zijn, dat ze haar dan in huis zouden nemen. "Nou, dat was dan ook niet voor lang geweest" zei mijn lief ze nog. Toen de dierenambulance maandag het katje op kwam halen, zeiden ze ook dat Wisky hóóguit 1 jaar moest zijn. Nou ja zeg!!!!! Stelletje vrijwilligers!!!! Ik heb ooit zelf bij de dierenambulance stage gelopen en over het algemeen neem ik mijn petje voor ze af. Maar nu?? Sorry hoor, maar dit is toch van de zotte?! Als ambulancepersoneel zou je toch iets verder moeten kijken dan je neus lang is! Ze is traag en lang niet zo kwiek als een jong katje. Haar gebit ziet er echt niet meer zo mooi uit als 19 jaar geleden. Als ze een beetje opgelet zouden hebben, dan had het een hoop trammelant gescheeld. Om over de kosten nog maar niet te spreken!! Als die lui van hier achter gewoon hun handen thuis gehouden hadden, met al hun goede bedoelingen, dan hadden wij al die tranen niet gehad. Maar goed, vanmorgen heb ik meteen met het asiel gebeld. "Oh, u belt voor dat oude katje?" Kijk, zo kan het dus ook. Ik kon haar meteen ophalen. Samen met ons jongste dochtertje ben ik naar het asiel gegaan. Ze hoorden mijn verhaal met open mond aan. Ongelooflijk vonden ze het. Eenmaal thuis sprong Wisky meteen in de vensterbank en ze wilde graag naar buiten. Brrr... eng. Maar ja, dat is ze zo gewend. Ik deed haar naar buiten en ik bleef er even bij. Ik was bang dat ze meteen naar dat andere huis zou lopen want daar kreeg ze lekkere sardientjes enzo. Maar ze bleef in de tuin. Ik had haar geen bandje omgedaan omdat ze daar altijd zo'n ruzie mee had. Dan stak haar voorpootje er weer doorheen en het was altijd een hele toer om haar daar weer van te verlossen. Maar nu heb ik toch maar het bandje gepakt, dan zien mensen in ieder geval dat het een huiskat is. Ik ben meteen naar de dierenwinkel gefietst om een adres kokertje te halen. Wisky bleef buiten, haar buik was nog zo vol, ze kon nog geen honger hebben. De meneer van de dierenwinkel kende het verhaal. De mensen zijn namelijk zaterdag bij hem in de winkel geweest omdat ze een katje van een jaar hadden gevonden. Dus ze hebben echt wel hun best gedaan, zelfs foto's gemaakt, alleen ze hebben het verkeerd ingeschat.

En als ik nu naar buiten kijk, naar haar plekje op de Normaal zet ik geen foto's van gezinsleden op de site, maar van deze vind ik dat die er echt op moet staan:bank, dan zie een heel vertrouwd beeld.

Normaal plaats ik geen foto's van mijn gezin maar deze wilde ik niemand onthouden ;o)