Wat een dag

Misschien ken je het wel. Dat je zo'n dag hebt dat het gewoon even niet wil. En toch onderneem je van alles. Zo was ik snel even een deeg aan het klaarzetten wat in de bbm alvast kon draaien als ik de kleinste naar de peuterspeelzaal zou brengen. Haastige spoed... jaja, ik weet het! Even snel de fles olie pakken. Die staat hoog, aan de rechter zijkant van de schouw van de afzuigkap. Ik moet dat met links doen omdat ik rechts een frozen shoulder heb, ik kan er dus niet bij. Maar met links wil het wel. Oh ja, ik bedacht me dat ik een nieuwe fles olie achter de oude had gezet en die stond een beetje wankel. Dat zou ik wel goed zetten als ik de olie nodig zou hebben. Maar helaas bedacht ik me het te laat.... Daar vloog de fles olie al omver. Zo tegen een fles azijn en die viel weer tegen mijn mooie stenen knoflookpot. Pot kapot en de fles azijn op de grond met het dopje een centimeter of 10 daar vandaan... Klok klok klok... daar stroomde de azijn op de grond. Op de houten vloer. Houten planken waar de azijn lekker in kan trekken. En wat zo blijft ruiken dan. Terwijl er woensdag kijkers voor het huis komen.
Daar zat ik op mijn hurken, de scherven op aan het rapen. En dan komt die lieve kleine meid eraan... eigenwijs als ze is. "Lukt het lieverd?" Ik was in staat van ontploffen maar door deze lieve woordjes kalmeerde ik helemaal. De schat.
Ik bracht haar naar de peuterspeelzaal en op de terugweg haalde ik even een klein flesje spa rood. Die had ik nodig voor de speltkoeken. Spa op tafel gezet en ik ben de was weg gaan ruimen. Toen weer de auto in en 2 kinderen uit school en peuterspeelzaal halen. Bij thuiskomst waren ook de 2 grote kids ook al thuis. Ik ging snel verder met de speltkoeken. Draai het flesje spa open en PSSSTTTT..... spetter en spuit... ik zat onder de spa. Grrrr..... Mijn lieve zoon van 12 vond het zo leuk klinken als hij het flesje iets boven de tafel hield en dan met een plopje neer liet vallen. En dat dan steeds achter elkaar. Ligt dat nou aan mij of is dat echt een Mollenstreek?